حادثه ی پغمان

حادثه ی پغمان

 مساله ی که توجه من را در حادثه ی پغمان به خود جالب کرد این است که چرا قربانیان و فامیلشان از تجاوز گروهی به زنان هیچ شکایتی به پولیس نمی کنند و این موضوع توسط مسوولین شفاخانه ی رابعه بلخی افشا می شود. من این موضوع را از ٢ بعد می بینم یا بی باور شدن مردم به اجرای قانون و بی عدالتی است و یا تعصبات فرهنگی باعث شده است.

در این ١٣ سال اگر جناب کرزی با عاملین و مجرمین به صورت قانونی برخورد می کرد و چپ و راست از پشت میله های زندان آزادشان نمی کرد امروز افغانستان یکی از ناامن ترین کشورها به شمار نمی آمد.افغانستان کشور زور و زر است بارها شاهد این موضوع بودیم که افراد برجسته و در راس دولت با مدارک و شواهد دستگیر شده اند یا شکایت از ایشان صورت گرفته اما هیچ کدامشان به سزای اعمالشان نرسیده اند.نظر شما راجع به این موضوع چیست ؟ 

ملت گوشت دم توپ

بعضی وقت ها فکر می کنم با وجود آمار بالای تلفات ملت با انفجار، انتحار، ترور ، خودکشی، خود سوزی و قتل های ناموسی  به خصوص در طبقه ی بانوان، درگیری های قومی،تلفات جنگی (نیرو های نظامی افغان و افراد ملکی) و غیره اگر در افغانستان از روی نبود چشمی هم چشمی فامیل و اقوام به خصوص برای داشتن تعداد زیاد فرزند پسر زاد و ولد زیاد نبود و یا برای داشتن یک جامعه ی مدرن به دلیل ایجاد فرصت ها و امکانات بیشتر برای نسل آینده و همچنان پیشرفت اقتصادی کشور افزایش آمار زاد و ولد توسط دولت کنترل می شد. نسل مردم  افغانستان هم مانند سرخ پوستان رو به انقراض می رفت.نتیجه ی اخلاقی ما فقط  ملت گوشت دم توپ جنگ های سیاسی و خودخواهی های قدرت های داخلی و خارجی هستیم.