خداحافظی با کرزی

چند دقیقه پیش برنامه ی سیاسی را که شبکه ی ١ تهیه و از طریق شبکه آریانا آمریکا نشر شد. 

دغدغه های عید در افغانستان

باز عید شد و باز فرهنگ و عنعنات سنتی و پر از دردسر ما تکرار می شود.

حضور وزیر خارجه ی آمریکا

در افغانستان طی این ١٣ سال کارشناسان ارشد علوم سیاسی زیادی رشد و شروع به فعالیت کردند.تعدادی زیادی از سیاستمداران و دولتداران ما تحصیل کرده اروپا و آمریکا هستند.یعنی من هرچه فکر می کنم کدام راه کار خاصی از سوی جان کری به ذهنم نمی رسد که کارشنانس ما از آن بی اطلاع باشند و نیاز به حضور وزیر خارجه ی آمریکا باشد. کاندیدای ما که ادای دکترا می کنند و در سخنرانی های خود از منافع ملی و دفاع از حقوق مردم حرف می زنند اگر حرفشان واقعیت دارد چرا خودشان دست به چنین اقدامی نزدند که با هم ملاقات کرده و به بحران ها خاتمه دهند. نه اینگونه نیست من همیشه گفتم سیاست، ما اقتصاد ما، امنیت ما توسط کشورهای ابرقدرت تامین می شود و هر سازی که سیاستمداران ابرقدرت بزنند دولتمردان ما به آن ساز می رقصند. 

واقعیتی آشکار

چون افغانستان یک کشور سنتی است دقیقا مردم افغانستان در چنین وضعیتی قرار دارند. بلاخره یکی از کاندیدا برنده می شود و کاندید دیگر را هم دولتداری تا حدی سهم می دهد.این مردمند که ضربه های اقتصادی و روحی می خورند و نسبت به قوم مقابل کینه و عقده ی بیشتری می گیرند.

قربانیان جنگ

لعنت به سیاست و قدرت طلبی که قربانیانش کودکان و انسان های بی گناه هستند.خسته ام از این همه غم و ناراحتی از این همه کشتار های دسته جمعی انسان های بی گناه و کودکان معصوم به خصوص در جهان سوم و کشور های مسلمان  نشین.