شما که مصاحبه خود با رادیو پژواک که برای اخراج اجباری افغانها از کشور سویدن با شما مصاحبه کردند گفتید در افغانستان برای ٣٠ میلیون انسان امنیت و کار وجود دارد آیا پس از حمله به کاروان عبدلله عبدلله یکی از ٢ کاندید پیشتاز در کابل پایتخت افغانستان که مثلا از دید کشور های غرب و اداره مهاجرت امن است باز هم حرف خود را تکرار می کنید.آیا خودتان و فامیلتان حاضرید با چنین استرس ها شب را به روز برسانید?انفجاری که باز هم تلفاتش را مردم بیگناه را تشکیل می دهند.مردمی که هیچ تضمینی برای زنده ماندنشان در افغانستان نیست.همه که مانند قدرتمندان و زورمندان موتر های ضد گلوله ندارند.به نظر من بی ارزشترین چیز در افغانستان جان انسان است.
از هموطنانم خواهش می کنم بدون در نظر داشت مسائل قومی، نژادی، مذهبی، سیاسی، بیاید دست به دست هم دهیم و به مردم بیچاره افغانستان که هر روز در گوشه ی از افغانستان قربانی حوادث غیر مترقبه و خشم طبیعت می شوند کمک کنیم.
این شعر توسط یکی از دوستان ارسال شده
تقدیم به همه مادران رنج دیده افغان به خصوص مادران داغدار حادثه رانش زمین در بدخشان
بارها گفته ام از ماست که برماست
مردم ولسوالی ارگو در خاک و خون و ماتم عزیزانشان اند همه دارای خود را از دست داده اند و با چالش های نبود سرپناه و وسایل اولیه زندگی تهدیدشان می کند. اما نمایندگان و مقام های دولتی پس از سفر به ولایت بدخشان اینگونه با گرفتن عکس های یادگاری همدردی خود را با مردم اعلام کردند.
روز جمعه ولسوالی ارگو بدخشان شاهد رانش زمین بود این حادثه جان تعداد زیادی از هموطنان را گرفت. دولت افغانستان هم مثل همیشه برنامه خاصی برای امداد به بازماندگان حوادث طبیعی ندارد. دولت پس از به ظاهر ٢ روز تلاش برای نجات جان هموطنانی که زیر آواراند دست از تلاش برداشت و دیروز یکشنبه ١٤ ماه جاری را عزای عمومی و قبر دسته جمعی اعلام کرد.
این در حالیست که مردم به تلاش های برای نجات جان عزیزان خود ادامه دادند و امروز در خبری که از آریانا نشر شد شنیدم مردم با پشت کار توانستند جان ٧ نفر را که زنده زیر آوار مانده بودند را نجات دهند و ٣ جسد هم کشف شد.
یعنی تا این حد جان مردم در افغانستان بی ارزش است ؟؟؟ دولت افغانستان آیا چه عکس العملی نشان خواهد داد نسبت به این رویداد؟؟؟ احتمالا تعدادی دیگر هم زنده زیر آواراند. دولت افغانستان اینگونه نقض حقوق بشر می کند.