برگزاری هفته ی شهید

ملت افغان ٤ دهه است که به گونه های مختلف جان خود را از دست داده و می دهند.تعدادی برای دفاع از وطن و ناموس و تعدادی هم بی خبر قربانی راکت ها و مرمی های که از سوی تعدادی خودخواه و جاه طلب برای رسیدن به قدرت شدند.از قبرهای دسته جعمی گرفته را اشخاصی که حتی جسدشان قابل رویت نبود. اشاره ی می کنم به کسانی که برای آزادی و آبادی وطن جنگیدند. کسانی که صادقانه از جان خود گذشته و برای آزادی و امنیت وطن و هموطن خود جنگیده و می جنگند، مانند سربازان امروز که برای دفاع وطن در مقابل گروه شورشی طالبان داخلی و خارجی می جنگند.اما ما فقط سالی ١ بار هفته ی را به نامشان نسبت داده و حرف می زنیم و ابراز ناراحتی می کنیم بی آنکه از حال و احوال روحی و مالی نزدیکان شهدا باخبر باشیم. دولتمردان هم که به فضل خود به فکر پر کردن جیب و محکم کردن جایگاه خود در دولت اند و هیچ وقتی برای فکر کردن به شهدا و وضعیث زن، فرزند، مادر، پدر و فامیل شهدا ندارند.تا مردم افغانستان به خصوص دولتمردان معنای از خود گذشتگی و راه و مرام شهدا را درک نکنند ما شاهد بالا رفتن آمار بیشتر شهدا خواهیم بود.