چه صبحی بود آتشگون ، زمین لرزید ترسیدم
هوا ابری وتوفانی دلی ترکید ترسیدم
صدای هیبت توفان و خشم کشتن آدم
زمین را انتحار و مرگ میکارید ترسیدم
به هـر ملک و دیاری تـا رسیدم
شـب مهتــابی میهــن نــدیـدم
شبی در پـرتـوء ماهش بـدامـان
شهـابی عشقت ازدل بر گزیدم
عزیزه عنایت 2014/1/15 -
که زن از جنس منفور است اینجا
نماد مرد!!!! مغرور است اینجا
به جایِ نقشِ لب زیر گلویش
همیشه زخم نا سور است اینجا